President Gustavo Petro verdedigt zijn "decreet" met een controversiële toespraak in Cali.

President Gustavo Petro zond zijn toespraak tijdens de door de vakbonden in Cali aangekondigde mobilisatie live uit. In deze boodschap verdedigde hij zijn "decreet" waarin hij opriep tot een referendum over de hervorming van de arbeidswetgeving. Hij beweerde dat het in overeenstemming is met de grondwet en dreigde zelfs een grondwetgevende vergadering bijeen te roepen als zowel de oproep tot een referendum als de hervorming van de arbeidswetgeving, die momenteel in het Congres wordt behandeld, worden verworpen.

Petro begon zijn toespraak met het noemen van Miguel Uribe, die hij apart noemde, ondanks het feit dat hij zijn politieke ideologie niet deelde. "Hij worstelt met het leven, en ik hoop dat het leven hem zal overleven", zei de Colombiaanse president. Vervolgens sprak hij over Uribes moeder, Diana Turbay, en herinnerde hij zich dat zij door drugshandel was vermoord.

"Laten we een minuut stilte in acht nemen voor senator Miguel Uribe Turbay en moge hij zijn moordenaars overleven", drong de president aan. Aan het einde van de minuut herinnerde hij aan de stille mars waartoe Jorge Eliecer Gaitán had opgeroepen en aan de moord op de leider van de Liberale Partij.

De president verwees naar senaatsvoorzitter Efraín Cepeda en drong er bij hem op aan de gewelddadigheden die volgden op de moord op Gaitán te herdenken en riep op tot actie om dergelijke gewelddadigheden te voorkomen.

Hij keerde terug naar het onderwerp van de aanval op Miguel Uribe en vroeg zich af of hij verantwoordelijk gehouden moest worden voor deze misdaad vanwege de toon van zijn toespraak of de spanningen die ontstonden door de oproep tot een referendum. "De schuldigen zijn niet de Colombianen of hun president. Het referendum is geen vriend van moordenaars. Sociale ongelijkheid is een vriend van moordenaars," zei Petro.

In dit verband zei hij dat de grootste veiligheidsmaatregel voor het land sociale rechtvaardigheid, welzijn en zorg voor minderjarigen is: "Het is het beste veiligheidsbeleid voor vrede." Hij gebruikte dit punt om zijn arbeidswetgeving te presenteren als een manier om criminaliteit in het land te voorkomen. Hij stelde dat als ouders meer geld mee naar huis zouden kunnen nemen – met de toeslagen van de arbeidswetgeving – en meer tijd met hun kinderen zouden kunnen doorbrengen, deze laatsten "nooit een wapen zouden oppakken".

"Het is niet waar dat volksraadpleging en sociale rechtvaardigheid vijanden van de vrede zijn en vrienden van het geweld van de moordenaars", voegde hij eraan toe. In dit verband herhaalde hij dat de enige manier om het land te pacificeren is door "te stoppen met ongelijkheid".

Dit diende als inleiding op het gedeelte waarin hij de ondertekening van het decreet verdedigde. In dit punt bekritiseerde hij de voormalige presidenten die het ongrondwettelijk noemden. "Ze hebben me gevraagd het wat af te zwakken, en ik beloof dat te doen, maar afzwakken betekent niet dat je de waarheid niet spreekt, zwijgt of knielt," voegde hij eraan toe in reactie op de voormalige presidenten. Hij verwierp ook degenen die hadden gezegd dat de ministers zich schuldig hadden gemaakt aan wangedrag door het decreet te ondertekenen.

In dezelfde lijn bekritiseerde hij alle sectoren die hadden gewaarschuwd dat het decreet onregelmatig was. Hij stelde dat het in overeenstemming is met het mandaat van de grondwet van 1991 dat Colombia een sociale rechtsstaat is. "Ze spreken over het concept van de grondwet van 1886, maar niet over die van 1991. De rechtsstaat is er een waarin ambtenaren zich aan regels houden, maar de sociale rechtsstaat is er een waarin ambtenaren zich aan redelijke regels houden die leiden tot het opbouwen van gelijkheid en sociale rechtvaardigheid," verklaarde hij.

"De president heeft niets anders gedaan dan vervullen wat in zijn platform stond: het pensioenstelsel hervormen om het universeel te maken, het zorgstelsel hervormen om het universeel te maken en het arbeidsstelsel hervormen zodat werkende mensen beter kunnen leven", voegde hij toe in zijn verdediging van het "decreet".

President Petro bekritiseerde de gouverneur van Antioquia omdat hij zijn referendum over fiscale autonomie aandrong, maar hij krijgt kritiek omdat hij zelf een referendum uitschrijft.

Vervolgens stelde hij de tekst van de Senaat over de hervorming van de arbeidsmarkt ter discussie, met name wat betreft uurcontracten. In dit kader verzocht hij de voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, Jaime Raúl Salamanca, om niet terug te komen op wat in zijn Kamer was goedgekeurd. Het is echter belangrijk om te verduidelijken dat dit niet in Salamanca's handen ligt; het is zijn taak om bemiddelaars aan te stellen, die verantwoordelijk zijn voor het afstemmen van de voorstellen op wat de Senaat heeft aangenomen.

Petro sprak over het besluit om het decreet in te trekken dat oproept tot een referendum, mocht de arbeidswet worden goedgekeurd: "Als die wet niet op die manier wordt aangenomen, gaat het referendum door." Hij merkte op dat er in de Senaat 227 voorstellen zijn ingediend om de tekst van de arbeidswet te wijzigen. Hij erkende dat congresleden het recht hebben om dat te doen, maar verduidelijkte dat zijn consultatie in de tussentijd zal worden voortgezet.

Hij sprak ook over de mogelijke herziening van het decreet door het Constitutionele Hof. "Ik verzoek het Constitutionele Hof om onafhankelijk te zijn en ik zal zijn beslissing respecteren. Ik kan alleen vragen dat het Hof in zijn analyse rekening houdt met het feit dat de op twee na meest ongelijke samenleving ter wereld universele rechten vereist", aldus de president, in reactie op zijn argument dat de herziening door het Hooggerechtshof zou moeten worden uitgevoerd.

De president suggereerde dat als ze het referendum en de hervorming van de arbeidswetgeving zouden verwerpen, ze vervolgens een referendum zouden houden om een ​​grondwetgevende vergadering te verkrijgen. "Wat volgt zijn 8 miljoen handtekeningen, een intensieve taak, maar de bevolking heeft al besloten en zal niet terugdeinzen. En alle instrumenten die in Colombia bestaan, inclusief de nationale grondwetgevende vergadering, zullen worden gebruikt, omdat de enige soevereine machthebber het Colombiaanse volk is," zei hij.

Hoewel hij duidelijk maakte dat hij zich niet herkiesbaar zou stellen bij deze grondwetgevende vergadering: "Ik houd mijn woord." Vervolgens voegde hij eraan toe: "Als ze verhinderd worden zich uit te spreken, zullen ze bij de verkiezingen van 2026 geen persoon herkiezen, maar een project voor verandering."

De Colombiaanse president herhaalde zijn bewering dat de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Marco Rubio, een staatsgreep voorbereidt. Hij verklaarde zelfs een ontmoeting te hebben gehad met een Colombiaanse extreemrechtse leider met de bedoeling een dergelijke actie uit te voeren.

Aan het einde van zijn toespraak kwam hij terug op het onderwerp van de moordpoging op Miguel Uribe en riep hij op tot de oprichting van een internationale commissie van de VN om onderzoek te doen naar de misdaad tegen hem en andere politieke leiders.

Juan Sebastián Lombo Delgado